|
آزادی بیان در حوزه مسائل اقلیتها با تاکید بر رویه قضایی دیوان اروپایی حقوق بشر
|
| مرتضی رحیمی همدانی، ستار عزیزی، راضیه حسنخانی |
| دانشگاه بوعلی سینا ، a_azizi1363@yahoo.com |
|
|
چکیده: (540 مشاهده) |
حضور اقلیتهای ملی، مذهبی، نژادی و زبانی حقیتی انکارناپذیراست که از قرنها پیش در قلمرو بسیاری از کشورها بوده است.توجه به حقوق این اقلیتها بعنوان بخش جدایی ناپذیر حقوق بشر از قرن بیستم میلادی آغاز می شود و با تصویب منشور سازمان ملل متحد به اوج خود رسید.حق برابری با اکثریت،حق برخورداری از محیط زیست سالم، حق ارتباط با سایر اقلیتها،حق مشارکت در اداره منطقه محل زندگی، حق یکسان شدن داوطلبانه با اکثریت جمعیت کشورو.......از جمله حقوقی است که باید برای کلیه اقلیتهای ساکن در یک کشور به رسمیت شناخته شوند.حق بر آزادی بیان نیز از جمله حقوق مشروط و از حقوق عام اقلیتها می باشد که در بسیاری از اسناد بین الملی و منطقه ای حقوق بشر به تصویب رسیده است.پرسش اصلی پژوهش حاضر آن است که دیوان اروپایی حقوق بشر، حق بر آزادی بیان در حوزه مسائل اقلیتها را در قضایای مطرح شده به چه نحوی تفسیر کرده است؟تحقیق حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی نگاشته شده است. فرضیه نگارنده آن است که رویه قضایی دیوان به این نحو است که در هر دعوی با توجه به وقایع و اوضاع و احوال مترتب بر دعوی مطروحه به حاشیه صلاحدید دولتها استناد نموده و حدود و ثغور آن را مشخص کرده است. به عبارت دیگر، اصطلاح حاشیه صلاحدید به دولتها در بررسی وقایع و اوضاع و احوال هر قضیه و تطبیق آن با تعهدات حقوق بشری خود آزادی عمل داده و اجازه می‌دهد تا طبق تشخیص خود اقدام نمایند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آزادی بیان، اقلیت، حقوق مشروط، حقوق عام، حاشیه صلاحدید |
|
|
متن کامل [PDF 546 kb]
(138 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/5/13 | انتشار: 1402/9/15
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
