|
بررسی اثرگذاری متغیرهای داخلی در ایران و آمریکا بر معاهده برجام بر اساس نظریه اجماع ولفرام هانریدر
|
| فرزاد رستمی، فروزان مرزبانی، محمد سلطانی رنانی |
| ، f.rostami1361@gmail.com |
|
|
چکیده: (1731 مشاهده) |
| برجام به‌عنوان یک معاهده بین‌المللی که در پی تنش‌زدایی از روابط ایران و غرب منعقد گردیده است؛ اما در سطح داخلی این کشورها نسبت به آن اختلاف‌نظرهایی وجود داشته است به‌گونه‌ای که حتی پس از انعقاد آن وبا خروج ترامپ از این معاهده نیز همچنان این اختلافات ادامه پیدا کرده است و یکی از مهم‌ترین علل مثمرثمر نبودن این معاهده را باید در همین اختلافات جست‌وجو کرد. در همین راستا پژوهش حاضر در پی پاسخ‌گویی بر این پرسش برآمده است که احزاب داخلی ایران و آمریکا چگونه بر رویکرد مثبت برجام تأثیرگذار هستند؟ و با استفاده از روش گفتمان و بهره‌گیری از نظریه اجماع هانریدر این فرضیه حاصل گردیده است که با یک اتفاق آراء جمعی در دو کشور ایالات متحده امریکا و جمهوری اسلامی ایران می‌توان شاهد یک بازی با حاصل‌جمع جبری مثبت در قبال مسئله توافق هسته‌ای بود همان‌طور که درگذشته ایران در دولت روحانی به اجماع در سطح نخبگان با تأکید بر روی حفظ چرخه مستقل سوخت هسته‌ای رسید و آمریکا در دولت اوباما با اتخاذ رویکرد تعامل شرایط را برای شکل‌گیری معاهده فراهم کرد، امروز نیز متغیرهای داخلی می‌توانند دو کشور را به سمت اجماع و سازگاری و یا مخاصمه پیش ببرند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: برجام، سازگاری، اجماع هانریدر، ایالات متحده امریکا، ایران |
|
|
متن کامل [PDF 938 kb]
(1281 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/2/26 | انتشار: 1401/12/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
