آقای سیدعدالمناف محسنی نیکو، دکتر محمدرضا قائدی، دکتر حمیدرضا حقیقت،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده
دموکراسی و مردم سالاری جزء مباحثی است که در محافل علمی و حتی سیاسی زیاد به آن پرداخته می شود، در این راستا هدف مقاله حاضر مطالعه تطبیقی مردم سالاری دینی با تأکید بر آراء شهید بهشتی و استوارت میل و جان رالز است. روش تحقیق از نوع اسنادی و کتابخانه ای است. یافته ها نشان داد که دیدگاه های متفکران اسلامی در تأیید مردم سالاری دینی از جمله شهید بهشتی، قائل به مردم سالاری دینی بوده چرا که در جامعه ای که مملو از مردم مذهبی می باشد ارزش های دینی و مذهبی نقش اساسی در حوزه عمومی جامعه ایفا می نمایند. در انواع دموکراسی وجه مشترک، مشارکت مردم از طریق روش نمایندگی و مراجعه به آراء عموم می باشد و از طرفی قائلین دموکراسی غربی، مردم سالاری دینی را ترکیبی از دو واژه مردم سالاری و دینی دانسته و برای آن، اصالت و مفهوم و تعریف مستقل قائل نشده و آن را دارای ابهامات مختلفی می دانند و یا دین را باعث محدود کردن اصل مردم سالاری می دانند چرا که به نظرشان دین با دموکراسی قابل جمع نبوده و آن را واژه ای تحمیلی، تصنعی و محقق ناشدنی است در حال که بسیاری از نظریه پردازان اسلامی، اصطلاح مردم سالاری دینی را واژه ای مرکب نمی دانند، بلکه یک حقیقت واحد در جوهره نظام اسلامی می دانند، یعنی اگر بنا باشد نظامی بر مبنای دین شکل گیرد بدون پذیرش مردم ممکن نیست.
