مهدی فیضی، رضا آقایی مزرجی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
دسترسی به توسعه نیازمند درپیش‌گرفتن سیاست‌های داخلیِ هماهنگ با اقتصاد یکپارچه جهانی است. نوشتار حاضر با بهره‌گیری از رهیافت نظری دولت توسعه‌گرای لفت‌ویچ، به نقش محیط بین‌الملل و سیاست خارجی در توسعه اقتصادی مالزی پرداخته و درصدد پاسخ‌گویی به این پرسش برآمده که محیط بین‌المللی و سیاست خارجی، در فرآیند توسعه‌ی مالزی در دوره‌ی زمانی ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۰ از کدام ویژگی‌ها برخوردار بوده است. نگارنده، چنین فرض گرفته است که در فرآیند توسعه‌ی اقتصادی مالزی، حضور ویژگی‌های کمک‌کننده به توسعه‌ی اقتصادی در محیط نظام بین‌المللی (محیط بین‌المللی مناسب) و کنش‌گریِ مسالمت‌جویانه در سیاست خارجی (سیاست خارجی توسعه‌گرا)، نقش بنیادین در کامروایی مالزی در دسترسی به توسعه داشته است. روش پژوهش به‌کاررفته در نوشتار، مقایسه‌ای (چندمتغیره / دوره‌بندی زمانی) و شیوه گردآوری دادهها، کتابخانهای است. یافته‌های نوشتار نشان می‌دهد که در عصر جهانی‌شدن، دسترسی به توسعه از راهرو سیاست خارجی مسالمت‌آمیز و بهره‌گیری همراهانه از نظام بین‌المللی امکان‌پذیر است.
